+ 20

- Nie wzywajcie mnie na świadka.
Nie będzie ze mnie żadnego pożytku.
Nie wiem, kim jestem, nie dowierzam świadectwu moich oczu, myśl się urywa i nie śmie dotrzeć do końca w obawie przed najgorszym.
Co warte jest bytowanie, którego świadectwo jest równie wątłe i niepewne?
- Nie żal się. Bo tylko ty spośród innych gatunków znasz godność swojej słabości i mimo wszystko trudzisz się do upadłego, wbrew własnej niewierze, gotowy ponieść dla iluzyjnego braterstwa ofiarę z własnej kruchości.

_______________________________________________


Kto urodził się dnia 2 lipca

Tego rozmach życiowy może być skrępowany przez więzy rodzinne.

Jest to człowiek o charakterze dość mocnym. Posiada dużo siły moralnej, stały, nie odstępuje od swych zasad. Można na nim polegać.

Na innych wywiera wpływ przyciągający. Mimo to nie jest zbyt towarzyski, a usposobienie jego jest raczej pesymistyczne.

Stara się zawsze o to, aby nie podlegać innym, lecz dość rzadko mu się to udaje. Jego dążenia do zapewnienia sobie słuszności i osiągnięcia samodzielności — ulegają w życiu ograniczeniom.

Bardzo silnie jest przywiązanym do swej rodziny i swego ogniska domowego. Zważa to nieraz zakres jego zainteresowań, zacieśnia poglądy i krępuje w życiu.

Spokojny, zamknięty w sobie, bardzo wrażliwy co potęguje się z wiekiem — jest to człowiek dość sympatyczny.

Wadą jego jest, że nieraz wyobraża sobie, iż inni ludzie się z niego wyśmiewają lub lekceważą go. Jest to jednak jego czyste urojenie, bez żadnych podstaw.

Nie lubi rzeczy nowych i niezwykłych. Przywiązany do dawnych obyczajów i tradycyj — pędzi życie dość konwencjonalne. Nie ma ochoty rzucać się w wir przygód ryzykownych.

Pierwsza połowa życia zazwyczaj jest dość bezpłodna i dopiero w drugiej szczęście zaczyna mu sprzyjać na stałe. Najczęściej robi karierę dopiero po 35-ym roku życia.

Dzięki swemu doświadczeniu i prawości charakteru w wieku późniejszym cieszy się uznaniem i powodzeniem.

Jesień jego życia będzie wypełniona dobrobytem. Będzie wówczas zbierał obfite żniwo swej wytrwałości i swych wysiłków życiowych.

Charakterystyczne jest, że z wiekiem czuje się wewnętrznie ciągle jeszcze młodym; im starszy się staje — tym bardziej odczuwa radość życia. Dokucza mu jednakże jego zbytnia wrażliwość, co również potęguje się stopniowo.

Przesłanie Pana Cogito

Idź dokąd poszli tamci do ciemnego kresu
po złote runo nicości twoją ostatnią nagrodę

idź wyprostowany wśród tych co na kolanach
wśród odwróconych plecami i obalonych w proch

ocalałeś nie po to aby żyć
masz mało czasu trzeba dać świadectwo

bądź odważny gdy rozum zawodzi bądź odważny
w ostatecznym rachunku jedynie to się liczy

a Gniew twój bezsilny niech będzie jak morze
ilekroć usłyszysz głos poniżonych i bitych

niech nie opuszcza ciebie twoja siostra Pogarda
dla szpiclów katów tchórzy - oni wygrają
pójdą na twój pogrzeb i z ulgą rzucą grudę
a kornik napisze twój uładzony życiorys

i nie przebaczaj zaiste nie w twojej mocy
przebaczać w imieniu tych których zdradzono o świcie

strzeź się jednak dumy niepotrzebnej
oglądaj w lustrze swą błazeńską twarz
powtarzaj: zostałem powołany - czyż nie było lepszych

strzeż się oschłości serca kochaj źródło zaranne
ptaka o nieznanym imieniu dąb zimowy
światło na murze splendor nieba
one nie potrzebują twego ciepłego oddechu
są po to aby mówić: nikt cię nie pocieszy

czuwaj - kiedy światło na górach daje znak - wstań i idź
dopóki krew obraca w piersi twoją ciemną gwiazdę

powtarzaj stare zaklęcia ludzkości bajki i legendy
bo tak zdobędziesz dobro którego nie zdobędziesz
powtarzaj wielkie słowa powtarzaj je z uporem
jak ci co szli przez pustynię i ginęli w piasku

a nagrodzą cię za to tym co mają pod ręką
chłostą śmiechu zabójstwem na śmietniku

idź bo tylko tak będziesz przyjęty do grona zimnych czaszek
do grona twoich przodków: Gilgamesza Hektora Rolanda
obrońców królestwa bez kresu i miasta popiołów

Bądź wierny Idź